Νίκος Σοφιανός: "Όταν μιλάμε για το δήμο πρέπει να βάζουμε στο κέντρο της συζήτησης τους εργαζόμενούς του"
Επίσκεψη στον Τομέα Καθαριότητας Δουργουτίου
«Σε αυτή την προεκλογική περίοδο όταν μιλάμε για το δήμο πρέπει να βάζουμε στο κέντρο της συζήτησης τους εργαζόμενους του δήμου. Δεν υπάρχει γενικά δήμος Αθήνας, υπάρχουν οι διευθύνσεις, οι υπηρεσίες και οι εργαζόμενοι σε αυτές, με τις διάφορες εργασιακές σχέσεις: Έχουμε 8μηνα, ΟΑΕΔ, παρατασιούχους, 3Κ, έχουμε τους 147 συναδέλφους σας που χθες, κάτω από πίεση, το δημοτικό συμβούλιο αποφάσισε να παραστεί στο δικαστήριο που θα γίνει στις 10/4/19 για να επιστρέψουν στη δουλειά τους. Έχουμε να κάνουμε, δηλαδή, με ένα μειωμένο σε αριθμό δυναμικό που με μειωμένους μισθούς, με δύσκολες συνθήκες, με έλλειψη μέτρων υγιεινής και ασφάλειας, δίνει καθημερινά τη μάχη για να κρατήσει αυτή την πόλη όσο μπορεί καθαρή. Και επειδή γίνεται συζήτηση ότι η Αθήνα δεν είναι καθαρή, ότι η πόλη βρωμάει, πάνε να φορτώσουν προβλήματα της διοίκησης του δήμου και της πολιτικής της κυβέρνησης στις πλάτες των εργαζομένων. Τι λένε; Εφόσον η Αθήνα είναι βρώμικη να ιδιωτικοποιήσουμε παραπέρα την καθαριότητα, να βάλουμε εργολάβους με συνεργεία, να φτιάξουμε συνεταιρισμούς!
Εμείς λέμε ότι σε αυτή την εκλογική μάχη ο εργαζόμενος πρέπει να επιλέξει με βάση το συμφέρον του και το δίκιο του. Να απαντήσει στην επίθεση που δέχεται από κυβέρνηση και δήμο. Αυτή τη στιγμή έχουμε 1200 εργαζόμενους λιγότερους σε σχέση με το 2011 και 800 εργαζόμενους οι οποίοι «ανακυκλώνονται», για μόνιμες ανάγκες. Δεν μπορεί να καθαριστεί η πόλη αν δεν υπάρχει ικανός αριθμός εργαζομένων που να δουλεύει στην αποκομιδή, στον οδοκαθαρισμό, στην ανάγκη να καθαριστούν τα πάρα πολλά παρατημένα οικόπεδα που είναι εστίες μόλυνσης, στην αποκομιδή των μεγάλων αντικειμένων, ενώ στην ανακύκλωση, που τη λυμαίνονται ιδιώτες, ο δήμος βάζει οχήματα και εργαζόμενούς τους να δουλεύουν για μια ιδιωτική εταιρεία, αυτή που έχει τους μπλε κάδους. Ο σχεδιασμός τους για τις προσλήψεις της επόμενης τετραετίας δείχνει την πρόθεσή τους να κρατήσουν ένα σφιχτό πυρήνα και οι υπόλοιπες λειτουργίες να γίνονται με εργολάβους και με εργαζόμενους που θα ανακυκλώνονται με 8μηνες συμβάσεις και με ΜΚΟ.
Αυτά τα θέματα δεν μπαίνουν στο κέντρο της συζήτησης από τους υποψήφιους των άλλων κομμάτων, γιατί είναι επιλογή τους η ιδιωτικοποίηση και οι εργολαβίες. Ο Αθηναίος πληρώνει πολύ ακριβά δημοτικά τέλη, πληρώνει όσα πλήρωνε το 2009 όταν το εισόδημά του έχει μειωθεί στο μισό ή έχει χαθεί το εισόδημά του. Και βάζουμε εμείς θέμα δραστικής μείωσης της φορολογίας και κανείς τους δε λέει κουβέντα.
Οι ΣΔΙΤ προχωρούν στο Δήμο ήδη με τις εργολαβίες: Στο ηλεκτρολογικό, στο πράσινο, στη συντήρηση των κτιρίων, στη διεύθυνση τεχνικών έργων. Στα δημοτικά ιατρεία και σε άλλες υπηρεσίες του δήμου με τις ΜΚΟ. Στο δημοτικό συμβούλιο κάθε μήνα έρχονται εργολαβίες. Τι κάνει ο εργολάβος; «Χτυπάει» τη δουλειά και μετά παίρνει πέντε παρατάσεις. Έτσι ένα έργο που αποφασίστηκε να γίνει το 2015, το παραλαμβάνει ο δήμος το 2019. Αυτά όμως τα κρύβουν από τον κόσμο, για να συνηθίσει σε μία τέτοια λογική, όπου για το πρόβλημα φταίει ο τεμπέλης δημόσιος υπάλληλος και όταν έρθει ο ιδιώτης όλα θα γίνονται καλά. Αλλά το τι κοστίζει τελικά στον Αθηναίο ο ιδιώτης επίσης το κρύβουν, τι κοστίζει η απουσία προσωπικού, η συρρίκνωση υπηρεσιών.
Ο δήμος μπορεί με μια άλλη δημοτική αρχή, με αγωνιστές στη διοίκηση που θα δίνουν τη μάχη, όπως στους δήμους που διοικεί το ΚΚΕ, στην Πάτρα και αλλού, να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, να αλλάξει τις προτεραιότητες ρίχνοντας το βάρος στις γειτονιές, αλλά πρέπει να στηρίζεσαι και να στηρίζεις τους εργαζόμενους.
Εμείς στο δήμο, στην περιφέρεια, στις ευρωεκλογές δίνουμε ενιαία τη μάχη. Απέναντι σε αυτούς που κυβέρνησαν και κυβερνούν, που διοίκησαν και διοικούν, χρειάζεται να υπάρχει ισχυρή παρουσία των κομμουνιστών στα δημοτικά και περιφερειακά συμβούλια, στο ευρωκοινοβούλιο, για να δώσουμε με καλύτερους όρους την μάχη μαζί με τους εργαζόμενους».