Νίκος Σοφιανός: "ΕΕ και κυβερνήσεις γονάτισαν την πλειοψηφία του λαού"

Συνέντευξη του Νίκου Σοφιανού στο EleftherosTypos.gr και τον δημοσιογράφο Δημήτρη Κατσάκο

Τη συνέντευξη μπορείτε να διαβάσετε και εδώ

Πώς μπορεί ο Δήμος Αθηναίων όχι μόνο να είναι πλήρως βιώσιμος αλλά και να μπορεί να προγραμματίζει την οικονομική του πολιτική; Αυτήν την στιγμή ο δήμος έχει προϋπολογισμούς με 75% ίδιους πόρους, ενώ δεν αποδίδονται οι συνταγματικά κατοχυρωμένες ενισχύσεις από τον κρατικό προϋπολογισμό.

«Δεν παραιτούμαστε από την υποχρέωση της κυβέρνησης να αποδίδει στο δήμο αυτά που καθορίζονται από τους συνταγματικά θεσπισμένους πόρους. Είμαστε αντίθετοι με την πολιτική που επιβάλλει οι δήμοι να καλύπτουν το μεγαλύτερο μέρος των προϋπολογισμών τους με επιπλέον φόρους – τέλη – πρόστιμα. Και απαντώντας στο ερώτημά σας μπορεί, διεκδικώντας από την κυβέρνηση, μειώνοντας δραστικά τη δημοτική φορολογία, εισπράττοντας από επιχειρήσεις – ξενοδόχους – εταιρείες αυτά που πρέπει να αποδίδουν στο δήμο. Αυτές τις θέσεις τις διατυπώσαμε όλα αυτά τα χρόνια στο δημοτικό συμβούλιο και είναι οι δικές μας δεσμεύσεις.

Η ελάφρυνση των εργαζομένων και επαγγελματιών της Αθήνας είναι ρεαλιστική θέση, γιατί ο δήμος δαπανά 45 εκ. ευρώ λιγότερα για μισθούς σε σχέση με το 2011, ενώ εισπράττει τα ίδια από δημοτικά τέλη από τους Αθηναίους. Βασικό σημείο, επίσης, στην οικονομική πολιτική είναι ότι εμάς δεν μας δεσμεύουν, ούτε πειθαρχούμε στην απαίτηση της εποπτείας για πλεονασματικούς προϋπολογισμούς.

Με την απόφαση του δήμου το Μάιο του 2018 περίπου 2.300 παιδιά, από τα περίπου 5.000 συνολικά, θα φιλοξενούνται στους παιδικούς σταθμούς του δήμου Αθηναίων χωρίς καμία οικονομική επιβάρυνση για τις οικογένειες τους. Θεωρείται ότι είναι αρκετό αυτό την ώρα που οι οικογένειες και περίπου 2.700 παιδιά πληρώνουν ακόμα τροφεία, ενώ οι φόροι και τα δημοτικά τέλη παραμένουν υψηλά;

Με σοβαρή άσκηση πίεσης απαλλάσσονται αυτές οι οικογένειες που αναφέρετε και με πολλές παρεμβάσεις μας ενάντια σε «απειλητικές ενημερώσεις» σε γονείς που καθυστερούν τα τροφεία. Θέση μας είναι η απαλλαγή από τροφεία οικογενειών που έχουν έως 30.000€ οικογενειακό εισόδημα. Αυτό μπορεί να γίνει αποκαθιστώντας την επιδότηση του δήμου προς το Δημοτικό Βρεφοκομείο που την κρατούν μειωμένη κατά 1 εκ. € το χρόνο. Πρέπει να μπει ένα τέρμα στην συρρίκνωση του αριθμού των παιδικών σταθμών του δήμου (από 90 σε 72 σήμερα), που ακολούθησε το ΠΑΣΟΚ και ο δήμαρχος αυτά τα χρόνια και με κίνδυνο νέας συρρίκνωσης, ενώ έχουμε εδώ και 10 μήνες παιδικό σταθμό στα Σεπόλια με το προαύλιό του σε καθίζηση.

Ο ρόλος των ΜΚΟ ποιος μπορεί να είναι; Μπορεί να υπάρξει συνεργασία με τον Δήμο; Πώς μπορεί να διασφαλιστεί η διαφάνεια;

Η διαφωνία μας με τις ΜΚΟ δεν αφορά μόνο τη διαφάνεια στις δοσοληψίες. Θεωρούμε ότι αυτές οι επιχειρήσεις, βάσει και των ευρωενωσιακών κατευθύνσεων υπονομεύουν και αντικαθιστούν τομείς ευθύνης και δράσεων που πρέπει να τις έχουν δημόσιες και δημοτικές υπηρεσίες. Η περίπτωση της ανάθεσης στις ΜΚΟ να διαχειριστούν τους πρόσφυγες είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα υποκατάστασης της ευθύνης του κράτους.

Στο δήμο της Αθήνας κυριολεκτικά εκατοντάδες ΜΚΟ και εταιρείες βρίσκονται παντού στο δήμο, εισπράττοντας από προγράμματα που τους αναθέτει ο δήμος, η περιφέρεια, τα υπουργεία. Οι λίγες εξαιρέσεις δεν αλλάζουν τον κανόνα όσον αφορά τη θέση μας απέναντι σ’ αυτές τις επιχειρήσεις που ουσιαστικά με την παρουσία τους ιδιωτικοποιούν λειτουργίες του δήμου και συμπράττουν στις ελαστικές σχέσεις εργασίας ακόμα και την άμισθη εργασία στο όνομα του εθελοντισμού.

Υπάρχουν εκατοντάδες συμβασιούχοι αυτή τη στιγμή στο δήμο, από τις καθαρίστριες των σχολείων, μέχρι τους εργαζόμενους στην καθαριότητα και από τη Δημοτική Αστυνομία, μέχρι το «Βοήθεια στο Σπίτι». Τι σκοπεύετε να κάνετε με αυτούς τους ανθρώπους την ώρα που η ανεργία μαστίζει και οι ανάγκες του δήμου σε ανθρώπινο δυναμικό είναι μεγάλες;

Η ελαστική απασχόληση μαζί με τις συμβάσεις ορισμένου χρόνου είναι επιλογή της ΕΕ, της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ και των προηγούμενων κυβερνήσεων. Απέρριψαν ακόμη και την πρόταση του ΚΚΕ για να μπορούν οι συμβασιούχοι να μετατρέπονται σε εργαζόμενους αορίστου χρόνου. Υποχρεώνονται οι εργαζόμενοι στους δήμους να δουλεύουν με αυτές τις μορφές απασχόλησης.

Είμαστε μαζί με τους εργαζόμενους στον αγώνα τους και το δικαίωμά τους για μόνιμη σταθερή δουλειά. Τους στηρίζουμε και στις όποιες δυνατότητες υπάρχουν με ένδικα μέσα να διεκδικήσουν αυτό τους το δικαίωμα. Τους καλούμε να τιμωρήσουν πολιτικά τα κόμματα που λένε ΝΑΙ στην ΕΕ που τους θέλουν αναλώσιμους, που έχουν κάνει καθεστώς την ανακύκλωση των εργαζομένων.

Ο δημόσιος διάλογος σχετικά με την καθαριότητα περιστρέφεται γύρω από τον αριθμό των εργαζομένων (αυτήν την στιγμή είναι 1.800) και την ιδιωτικοποίηση ή όχι. Μπορεί, όμως, να λυθεί το πρόβλημα με νέες τεχνολογίες, με έρευνα ή αρκεί μόνο να επιστρέψουμε στους 3.200 εργαζομένους στην καθαριότητα που υπήρχαν στον Δήμο πριν τα Μνημόνια;

Ο δημόσιος διάλογος δεν περιστρέφεται στα κενά που άφησαν τα μνημόνια στην καθαριότητα και στις άλλες κρίσιμες υπηρεσίες του δήμου. Εμείς προσπαθούμε απέναντι σε γενικόλογες τοποθετήσεις που δεν απαντούν πρακτικά και άμεσα στο τι θα γίνει, να μιλάμε για την ανάγκη στήριξης του έμπειρου δυναμικού που έχει ο δήμος για να δίνει τη μάχη της αποκομιδής και του οδοκαθαρισμού.

Η κάλυψη των κενών, η ανακοπή μιας πορείας συρρίκνωσης – ιδιωτικοποίησης, η στήριξη του μηχανολογικού, οι αλλαγές προτεραιοτήτων στα δρομολόγια, η συντονισμένη προσπάθεια καθαρισμού ακάλυπτων οικοπέδων, η οργάνωση διεύθυνσης στην ανακύκλωση απέναντι στο μονοπώλιο των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Αυτά είναι μέτρα που μπορούν να βελτιώσουν την κατάσταση, διεκδικώντας και από υπουργεία και δημόσιους οργανισμούς να πληρώσουν για την αποκομιδή τους.

Το AirBnB έχει κατακτήσει πολλές γειτονιές του κέντρου προκαλώντας όχι μόνο αύξηση των τουριστών αλλά και πολλά προβλήματα. Η ενοικίαση στην Αθήνα είναι πλέον απαγορευτική ενώ δημιουργείται μία ολόκληρη βιομηχανία δίχως να υπάρχει μέριμνα για τις γειτονιές της πόλης. Πώς μπορεί να αντιμετωπιστεί αυτή η κατάσταση;

Ισχύουν τα όσα αναφέρετε. Τα προβλήματα είναι πολλά ειδικά σε περιοχές του κέντρου, όπως το Κουκάκι ή τα Εξάρχεια. Με δεδομένο ότι το 55% των βραχυχρόνιων μισθώσεων στην Αθήνα ελέγχεται από επιχειρηματίες – μάλιστα τα δημοσιευμένα στοιχεία μιλούν για τζίρο 2 δις ευρώ – και επειδή τελικά πρόκειται για επαγγελματική – επιχειρηματική δραστηριότητα, αφού οι κατοικίες αυτές μετατρέπονται σε επαγγελματική στέγη, η δική μας θέση είναι οι βραχυχρόνιες μισθώσεις να φορολογούνται ως τέτοια, δηλαδή με το συντελεστή επαγγελματικής στέγης (από 1,55 ευρώ/τ.μ. που είναι σήμερα η κατοικία, σε 6,2 ευρώ/τ.μ. που είναι η επαγγελματική στέγη). Επίσης, να αποδίδουν το τέλος παρεπιδημούντων που πρέπει να πληρώνουν και τα ξενοδοχεία και ένα πολύ μικρό μέρος του εισπράττεται μέχρι σήμερα από το δήμο. Αυτά τα μέτρα, εκτός από την απόδοση εσόδων στο δήμο, θα αποθαρρύνουν και τους μεμονωμένους ιδιοκτήτες να αξιοποιήσουν το ακίνητό τους σε βραχυχρόνια μίσθωση, προτιμώντας τελικά τη μακροχρόνια, ώστε να καλύπτονται και οι ανάγκες των ενοικιαστών.

Το τρίγωνο Πεδίον του Άρεως-Εξάρχεια-Ομόνοια θεωρείται μαύρη τρύπα» για τους πολίτες. Ναρκωτικά, συμμορίες, ληστείες και πορνεία. Μπορεί ο Δήμος να κάνει κάτι για την ασφάλεια στην Πόλη ή είναι αποκλειστική ευθύνη της Πολιτείας; Πώς εξηγείται ότι το παραπάνω τρίγωνο συνυπάρχει με την αυξανόμενη δραστηριότητα τύπου AirBnB;

Μπορεί να διατηρεί καθαρό – φωτισμένο το τρίγωνο που αναφέρετε. Μπορεί μειώνοντας άμεσα κατά 30% τα τέλη στους επαγγελματίες του τριγώνου όπως και όλης της πόλης, να στηρίξει τα μαγαζιά τους από τα πολλά λουκέτα. Μπορεί να πιέσει και να συνεργαστεί με το ΚΕΘΕΑ για προγράμματα προσέγγισης των χρηστών. Ο ΚΥΑΔΑ (δομή του δήμου) να επιμείνει με τους άστεγους στο κέντρο. Ο δήμος επίσης μπορεί να απαγορεύσει τη λειτουργία Χώρου Εποπτευόμενης Χρήσης ναρκωτικών που σχεδιάζεται να ανοίξει στο κέντρο. Επιμένουμε ότι είναι δουλειά της αστυνομίας να αντιμετωπίσει το οργανωμένο έγκλημα.

Ειδικότερα για το ζήτημα των ναρκωτικών και συγκεκριμένα της χρήσης, θεωρείτε ότι ενδεδειγμένη λύση είναι η δημιουργία χώρων ελεγχόμενης χρήσης ή η δημιουργία «στεγνών» προγραμμάτων απεξάρτησης και γιατί;

Η θέση μας για τους Χώρους Εποπτευόμενης Χρήσης ναρκωτικών είναι ξεκάθαρη. Πρόκειται στην πραγματικότητα για χώρους εποπτείας θανάτου του χρήστη. Δεν αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, αντίθετα υπονομεύουν τη πρόληψη ενάντια σε όλα τα ναρκωτικά, νομιμοποιούν τις πιάτσες, τους εμπόρους, τους διακινητές γύρω από αυτούς τους χώρους, και το κυριότερο αποτρέπουν τους ίδιους τους χρήστες από την απεξάρτηση. Γι αυτό και από την πρώτη στιγμή εκφράσαμε την εναντίωσή μας αυτή και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο και σε αντίθεση τόσο με την απερχόμενη δημοτική αρχή που πρωτοστάτησε στη νομοθέτησή τους, όσο και με τους υποψηφίους των άλλων κομμάτων για το δήμο της Αθήνας. Η επιστημονική εμπειρία φορέων όπως το ΚΕΘΕΑ και οι πάνω από 100 άνθρωποι που καταφέρνουν κάθε χρόνο να ξεφύγουν από τον αργό θάνατο, αποδεικνύουν ότι μέσω των στεγνών προγραμμάτων μπορεί ο χρήστης να απεξαρτηθεί.

Τέλος, νοιώθετε ασφαλής να κυκλοφορήσετε βράδυ στο κέντρο της Αθήνας ή τα Εξάρχεια;

Το υπαρκτό πρόβλημα ασφάλειας σε περιοχές της Αθήνας δυστυχώς γίνεται θέμα δικομματικής αντιπαράθεσης ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ και των υποψηφίων τους. Αυτοί έχουν ευθύνη για το πρόβλημα γιατί κυβέρνησαν και κυβερνούν αυτή τη χώρα και την Αττική. Η λογική «νόμος και τάξη» υπηρετείται με την καταστολή που είναι στην ατζέντα της πολιτικής τους με τα ΜΑΤ, τον τρομονόμο, της πολιτικές παρακολούθησης της ΕΕ. Εγώ κυκλοφορώ όπου θέλω να μετακινηθώ αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.

Σας ακούμε να λέτε «ΚΚΕ παντού σε όλες τις κάλπες». Πώς ενοποιούνται αυτές οι εκλογικές αναμετρήσεις των ευρωεκλογών και των τοπικών εκλογών;

Εμείς δεν ξεχωρίζουμε τις κάλπες στις 26 Μαΐου. Η ΕΕ καθορίζει μαζί με τις κυβερνήσεις τη πολιτική που έχει «γονατίσει» την πλειοψηφία του λαού μας. Στο δήμο και στην περιφέρεια Αττικής οι υποψήφιοι των άλλων κομμάτων αυτή την πολιτική υλοποίησαν, αυτή την πολιτική θα υλοποιήσουν. Τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Συσπείρωσης στο δήμο, στην περιφέρεια, στις κοινότητες της Αθήνας μαζί με το ευρωψηφοδέλτιο του ΚΚΕ, είναι η απάντηση που μπορεί να κάνει τη διαφορά για το λαϊκό συμφέρον.