Νίκος Σοφιανός: "Να μπούμε σφήνα στο μοντέλο Αθήνα - βιτρίνα"

2019-05-05

Συνέντευξη του Νίκου Σοφιανού στην εφημερίδα Documento και τη δημοσιογράφο Παναγιώτα Μπίτσικα

Όλοι ονειρεύονται να γίνουν δήμαρχοι για να αλλάξουν την Αθήνα, ως και να την κάνουν Μητροπολιτικό κέντρο...

Έχει χορτάσει ο κόσμος από μεγάλα λόγια, από οράματα, σχέδια, μεγαλεπήβολους στόχους. Έχει κουραστεί. Αυτή του την κούραση πρέπει να την εκφράσει μαχητικά. Θα κάνει την πραγματική διαφορά ψηφίζοντας ΚΚΕ. Η κόκκινη ψήφος είναι ανάσα, είναι ανάταση. Μια ψήφος που δεν θα σιχτιρίσεις μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, που θα τη βρεις μπροστά σου σε έναν καθημερινό αγώνα.

Τι απαντάτε όταν σας λένε ότι ένας κομμουνιστής δήμαρχος εντός καπιταλιστικού «εδάφους» βουτά στη διαχείριση και κάνει τα ίδια με τους άλλους;

Εμείς δεν είμαστε μία από τα ίδια, στη πράξη. Οι κομμουνιστές μπορούν να δώσουν ανάσες στο δοκιμαζόμενο λαϊκό εισόδημα, κόντρα στις κυβερνήσεις, τους εργολάβους και τα επιχειρηματικά συμφέροντα. Δεν μπορεί ο δήμαρχος να καταργήσει την ανεργία, δεν μπορεί να διαμορφώσει μια ανάπτυξη η οποία αξιοποιεί τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας. Αυτά προϋποθέτουν την αλλαγή τάξης στην εξουσία, τη σύγκρουση, το ποιος έχει τον πλούτο στα χέρια του. Αυτό δεν αναιρεί την προσπάθεια που έχει γίνει ήδη στους δήμους που διοικούν οι κομμουνιστές, με χειροπιαστά αποτελέσματα.

Έλεγε κάποτε ο Αυδής, ότι η Αθήνα δεν είναι καρτ ποστάλ και σεις λέτε ότι δεν υπάρχει όμορφη πόλη με άνεργους κατοίκους...

Οι συζητήσεις περί οραμάτων, περί σχεδίων, για το ότι η Αθήνα θα αλλάξει είναι λόγια του αέρα. Αυτό που μπορεί να γίνει, είναι από θέσεις αντιπολίτευσης στην κυβέρνηση, στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης να μπεις σφήνα στην προσπάθεια ο δήμος της Αθήνας να δουλεύει για το μοντέλο «Αθήνα-βιτρίνα, Αθήνα -τουριστικό προϊόν». Προτάσσοντας την ανάγκη για παιδικούς σταθμούς, στηρίζοντας τις υπηρεσίες του δήμου απέναντι σε μια πολιτική συρρίκνωσης και ιδιωτικοποίησης, υπερασπίζοντας τους τελευταίους ελεύθερους χώρους της πόλης, μειώνοντας δραστικά τη δημοτική φορολογία, και φυσικά απαιτώντας από τμήματα του κεφαλαίου να πληρώσουν αυτά που δεν πληρώνουν.

Ποιοι δεν πληρώνουν ;

Για παράδειγμα, οι ξενοδόχοι δεν αποδίδουν το τέλος διαμονής στο δήμο της Αθήνας ενώ το εισπράττουν. Η είσπραξή του από τα 270 ξενοδοχεία που βρίσκονται στην Αθήνα μπορεί να δώσει έσοδα στο δήμο που αγγίζουν τα 5 εκατ. ευρώ, με βάση τον τζίρο που οι ίδιοι ανακοινώνουν ότι έχουν ετησίως.

Επίσης, είναι ανάγκη να φορολογηθεί η πλατφόρμα βραχυχρόνιας μίσθωσης με συντελεστή επαγγελματικής στέγης και να αποδίδεται στο δήμο το αντίστοιχο τέλος διαμονής.

Υπάρχουν χρέη από μεγάλες επιχειρήσεις, οφειλές που ο δήμος δεν κάνει κινήσεις να εισπράξει;

Ετησίως υπάρχουν δεδομένες οφειλές του 1,3 εκατομμυρίων από ξενοδόχους και 2,5 εκ. ευρώ ετησίως από τους διαφημιστές. Εισπράττονται από κάθε κατηγορία μόνο 70-80.000 ευρώ...

Μια σκληρή εικόνα που έχετε δει στην Αθήνα ποια είναι;

Σκληρή... Κοιτάξτε. Την Μ. Πέμπτη είχαμε επισκεφτεί το Κέντρο Υποδοχής & Αλληλεγγύης. Εικόνες φτώχειας. Στην Αθήνα υπάρχει μεγάλη ζώνη ανέχειας, ένδειας. Ο κόμβος έχει καταγεγραμμένους 42.000 δικαιούχους με εισόδημα από 0 μέχρι 4.560 ευρώ το χρόνο. Αυτοί εκπροσωπούν πάνω από 100.000 κόσμο. Μιλάμε για πάνω από το 1/6 του πληθυσμού της Αθήνας που ζει σε αυτές τις συνθήκες. Είναι η εικόνα που δείχνει ένα σύστημα στο οποίο μια μερίδα ανθρώπων ζει πολύ καλά, στη χλιδή και στον πλούτο, σκορπά σε μια μέρα το ετήσιο εισόδημα μιας οικογένειας, και από την άλλη είναι ένα μεγάλο σύνολο ανθρώπων το οποίο συνεχώς διευρύνεται και πέρα από την ακραία φτώχεια- μια στις τρεις πολυκατοικίες της Αθήνας δεν βάζει πετρέλαιο, δεν λειτουργούν τα καλοριφέρ εδώ και χρόνια.

Ο ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζει ως αντίπαλον δέος στη φασιστική απειλή το «αντιακροδεξιό μέτωπο». Είναι μια απάντηση;

Είναι ανέκδοτο να μιλά ο ΣΥΡΙΖΑ για μέτωπο απέναντι στην ακροδεξιά. Συγκυβερνούσε και συγκυβερνά με την ακροδεξιά τέσσερα χρόνια τώρα, με τους ΑΝΕΛ. Και όχι μόνο αυτό. Ο ΣΥΡΙΖΑ ευθύνεται γιατί έχει ξεπλύνει τη Χρυσή Αυγή σε πολλές περιπτώσεις.

Όπως;

Όπως με την πρόσκλησή της σε εκδηλώσεις στο υπουργείο Άμυνας, με την πρόσκληση της από την κυρία Δούρου στην παρέλαση της 25ης Μαρτίου, με τις κοινές φωτογραφίες στο Καστελόριζο, με μια δίκη που συνεχίζεται τέσσερα χρόνια.

Απέναντι στο «μαύρο» των φασιστών είναι το «κόκκινο» ;

Είναι οι αντίπαλοι των νεοναζιστών. Κι αυτοί είναι οι κομμουνιστές. Στην πράξη, στο δρόμο, στους αγώνες, αλλά και μέσα στο δημοτικό συμβούλιο, στο περιφερειακό συμβούλιο και στη βουλή την απομόνωση του νεοναζισμού, της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής μπορεί να την εγγυηθεί το κόκκινο ψηφοδέλτιο.

Τι λέτε για το ότι στην Ισπανία ένα 10% των Ισπανών ψήφισε το ακροδεξιό Vox;

Ακουμπάει στο γεγονός ότι στην Ισπανία τα υπολείμματα του Κομμουνιστικού Κόμματος βρίσκονται στην αγκαλιά των Podemos και διάφορων άλλων (οι οποίοι έχασαν κι αυτοί στηρίζοντας τα προηγούμενα χρόνια τον Σάντσες, τους σοσιαλδημοκράτες), έχοντας πλέον μετεξελιχθεί σε ένα κόμμα του συστήματος, μια «συστημική», ας την πω έτσι, «αριστερά», σαν αυτή που βλέπουμε και στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια.